7ο  Συνέδριο ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (www.eod.gr)
“ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ” 
Κατερίνη 15 – 16 Νοεμβρίου 2019 
(Ξενοδοχείο SENTIDO Mediterranean Village – Παραλία Κατερίνης) 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ 

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου
Έναρξη   18:00 

• Χαιρετισμοί :  Πρόεδρος ΕΟΔ—Πρόεδρος ΔΣ Κατερίνης—Εκπρόσωπος ΔΣΑ 
• Προεδρεύων Απόστολος Γεωργιάδης Επίτιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ-Ακαδημαϊκός
• Σύγχρονες εξελίξεις στην άσκηση της γονικής μέριμνας μετά τη διάσταση ή το διαζύγιο  
• Καλλιρόη Παντελίδου Καθηγήτρια ΔΠΘ
• Ψυχολογικές επιπτώσεις στο παιδί από την ανάθεση της επιμέλειάς του στον ένα γονέα και τη χρονική ή λειτουργική κατανομή της μεταξύ των γονέων
• Δημήτριος Καραγιάννης, Παιδοψυχίατρος, Επ.Καθηγητής Πανεπιστημίου Frederick Λευκωσίας Κύπρου, Δ/ντής Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής  ΕΣΥ
• Συζήτηση

Σάββατο 16 Νοεμβρίου
1η Συνεδρία 09:30 

• Προεδρεύων Μιχάλης Σταθόπουλος Επίτιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ-Ακαδημαϊκός
• Άρση διαφωνιών των γονέων για το θρήσκευμα, τις διατροφικές επιλογές και την υγειονομική  περίθαλψη του παιδιού 
• Ελένη Ζερβογιάννη  Επίκουρη Καθηγήτρια ΑΠΘ
• Άσκηση της γονικής μέριμνας παιδιού γεννημένου εκτός γάμου
• Γιώργος Γεωργιάδης  Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΚΠΑ
• Δυνατότητες άσκησης γονικής μέριμνας  σε τέκνα ομόφυλων συντρόφων
• Βιργινία Περάκη, Λέκτορας ΔΠΘ
• Διάλειμμα 
• Συζήτηση

2η Συνεδρία 12:00 

• Προεδρεύουσα  Γιάννα Καρύμπαλη-Τσίπτσιου  Καθηγήτρια ΑΠΘ
• Πράξεις διαχείρισης της περιουσίας του ανηλίκου χωρίς διατυπώσεις
• Μιχάλης Αυγουστιανάκης  Καθηγητής  ΕΚΠΑ
• Κατάλειψη περιουσίας σε ανήλικο υπό τον όρο να μην έχουν την διοίκηση οι γονείς
• Ζαφείρης Τσολακίδης  Επίκουρος Καθηγητής ΕΚΠΑ
• Συζήτηση

3η Συνεδρία 17:30

• Προεδρεύων Δημήτριος Κράνης  Αντιπρόεδρος ΑΠ ε .τ.
• Ζητήματα διεθνούς δικαιοδοσίας και εφαρμοστέου δικαίου της γονικής μέριμνας
• Χάρης Παμπούκης  Καθηγητής ΕΚΠΑ
• Δικονομικά ζητήματα από την αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας και από την επιτροπεία   
• Κώστας Κουτσουλέλος   Δικηγόρος Αθηνών
• Συζήτηση
• Σύνοψη πορισμάτων του συνεδρίου
• Aικατερίνη Φουντεδάκη Καθηγήτρια ΑΠΘ
   

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Α΄137/26.8.2019) ο νόμος 4624/2019 με τον οποίο συμπληρώνεται το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, λαμβάνονται συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 και ενσωματώνεται στο εθνικό δίκαιο η Οδηγία (ΕΕ) 2016/680.

Με το άρθρο 86 του νόμου καταργούνται οι εναπομείνασες σε ισχύ διατάξεις που διείπαν τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων (Capital Controls).

 

Την Παρασκευή, 28/6/2019 και ώρα 18:00 – 20:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δ.Σ.Α. «Μιχάλης Επ. Ζαφειρόπουλος» θα διεξαχθεί σεμινάριο με θέμα: «Υποθηκοφυλακείο – Κτηματολόγιο, Από την Θεωρία στην Πράξη» με εισηγητές τον κ. Ζαφείριο Τσολακίδη, Επίκουρο Καθηγητή Αστικού Δικαίου ΕΚΠΑ και την κ. Παρασκευή Γεωργάκη, Μ.Π.Σ. ΕΚΠΑ Αστικού Δικαίου, υποψήφια Δ.Ν.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Π. Ν. Σάκκουλα ο πρώτος τόμος του συστηματικού έργου των Καθηγητών της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γ. Καλλιμόπουλου, Κ. Καραγιάννη και Ζ. Τσολακίδη με αντικείμενο το Δίκαιο των Τραπεζικών Συναλλαγών. Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο στον σύνδεσμο εδώ

Η Ολομέλεια του Aρείου Πάγου αποφάνθηκε ότι για αποφάσεις που δημοσιεύθηκαν πριν την 1-1-2016, χωρίς να επιδοθούν, εξακολουθεί και μετά την 1-1-2016 να ισχύει η τριετής προθεσμία για την άσκηση του ενδίκου μέσου της αναίρεσης που προέβλεπε η διάταξη του άρθρου 564 παρ. 3 ΚΠολΔ, πριν την αντικατάστασή της με το άρθρο πρώτο, άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015.

Σύμφωνα με την υπ’ αρ. 1425/2017 απόφαση του Α2 τμήματος, ο διαχειριστής ιστοσελίδας δεν έχει αντικειμενική ευθύνη για τυχόν δυσφημιστικά σχόλια διαφόρων χρηστών που επισκέπτονται την ιστοσελίδα αυτή. Ως προς τη φιλοξενία σχολίων σε ιστοσελίδα, εφαρμοστέο τυγχάνει το ΠΔ 131/2003, σύμφωνα με το οποίο ο ιδιοκτήτης ιστοτόπου είναι φορέας παροχής υπηρεσίας της Κοινωνίας της Πληροφορίας και ως εκ τούτου δε φέρει προληπτική ευθύνη για τις πληροφορίες και τα σχόλια που αναρτούν οι ενδιαφερόμενοι-επισκέπτες (αποδέκτες της υπηρεσίας), παρά μόνον εάν και εφόσον του επισημανθεί ότι δημοσιεύονται παράνομες πληροφορίες και δεν τις αποσύρει ταχέως ή δεν καθιστά την πρόσβαση σε αυτές αδύνατη. Αντιθέτως, δεν τυγχάνει εφαρμοστέα η νομοθεσία περί αστικής ευθύνης του Τύπου ως προς τη φιλοξενία σχολίων σε ιστοσελίδες.

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Α’ 5/17.1.2018) ο Νόμος 4512/2018 «Ρυθμίσεις για την εφαρμογή των Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής και άλλες διατάξεις». Στις ρυθμίσεις του περιλαμβάνονται ζητήματα μεγάλου ενδιαφέροντος για το ιδιωτικό δίκαιο.
Ανεξαρτήτως της αξιολόγησης του ουσιαστικού περιεχομένου των ρυθμίσεων, δεν μπορεί να παροραθεί ότι αποτελεί παράδειγμα κακής νομοθέτησης η σώρευση σε ένα νομοθέτημα, ψηφισθέν με τη διαδικασία του επείγοντος, η τροποποίηση σημαντικών ρυθμίσεων του ιδιωτικού δικαίου, χωρίς την αναγκαία διαβούλευση με τη νομική κοινότητα για τη διαμόρφωση των επί μέρους κανόνων.
Αναφέρονται ενδεικτικά:

• Η μεταρρύθμιση της νομοθεσίας για το Εθνικό Κτηματολόγιο, με τη σύσταση νέου φορέα (ν.π.δ.δ.) με αρμοδιότητα την τήρηση του Κτηματολογίου (άρθρα 1 επ.) και την πρόβλεψη διοικητικής διαδικασίας για την αμφισβήτηση των πράξεων του Προϊσταμένου του Κτηματολογικού Γραφείου (άρθρο 36).
• Η σύσταση χρηματιστηρίου ενέργειας και η μεταρρύθμιση του συστήματος διενέργειας συναλλαγών ηλεκτρικής ενέργειας στο διασυνδεδεμένο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας (άρθρα 73 επ.).
• Η εκτεταμένη τροποποίηση των διατάξεων του ν. 2251/1994 «για την προστασία των καταναλωτών» (άρθρα 100 επ.) με υιοθέτηση της στενής έννοιας του καταναλωτή με εξαίρεση την περίπτωση των ΓΟΣ. Ο ν. 2251/1994 ήδη κωδικοποιήθηκε με την απόφαση 5338/17.1.2018 του Υπουργού Ανάπτυξης (Β΄40/17.1.2018).
• Η τροποποίηση της διαδικασίας για την κήρυξη αναγκαστικών απαλλοτριώσεων (άρθρα 168 επ.).
• Η τροποποίηση των διατάξεων του ΚΠολΔ και ΠτωχΚ για την σειρά κατάταξης των πιστωτών (άρθρα 176-177).
• Η εκτενής αναμόρφωση της ρύθμισης της διαμεσολάβησης με πρόβλεψη υποχρεωτικής διαμεσολάβησης για μία σειρά ιδιωτικών διαφορών (άρθρα 178 επ.).
• Η επέλευση σημαντικών τροποποιήσεων στη διαδικασία αναγκαστικής εκτελέσεως (άρθρα 207 επ.).
• Η πρόβλεψη ειδικής απαρτίας των συνελεύσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων για την κήρυξη απεργίας (άρθρο 211).
   

Αθήνα, 3 Νοεμβρίου 2017 9.30-18.30
Τράπεζα της Ελλάδος, Αίθουσα Γενικών Συνελεύσεων, Εδουάρδου Λω και Σταδίου (απαραίτητη η επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας).
 

Στις 20/9/2017 δημοσιεύθηκε η υπ’ αρ. C 186/16 απόφαση του ΔΕΕ (Ruxandra Paula Andriciuc κ.λπ. κατά Banca Românească SA ) το οποίο, στο πλαίσιο σχετικού προδικαστικών ερωτημάτων έκρινε αναφορικά με τις ειδικότερες επιταγές τριών άρθρων της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ στην περίπτωση ΓΟΣ που έχουν περιληφθεί σε συμβάσεις δανείων σε ξένο νόμισμα.
Το  ΔΕΕ έκρινε ειδικότερα ότι:

1) Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι ο όρος «κύριο αντικείμενο της συμβάσεως» κατά τη διάταξη αυτή καλύπτει συμβατική ρήτρα, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία ετέθη σε σύμβαση δανείου συνομολογηθείσα σε ξένο νόμισμα μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, χωρίς να έχει αποτελέσει αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως, και κατά την οποία το δάνειο πρέπει να εξοφληθεί στο ίδιο νόμισμα με εκείνο στο οποίο συνομολογήθηκε, δεδομένου ότι η εν λόγω ρήτρα καθορίζει κύρια παροχή χαρακτηρίζουσα τη συγκεκριμένη σύμβαση. Κατά συνέπεια, η εν λόγω ρήτρα δεν μπορεί να θεωρηθεί καταχρηστική, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι είναι διατυπωμένη κατά τρόπο σαφή και κατανοητό.

2) Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι η απαίτηση μια συμβατική ρήτρα να είναι διατυπωμένη κατά τρόπο σαφή και κατανοητό επιτάσσει, στις περιπτώσεις συμβάσεων δανείου, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να παρέχουν στους δανειολήπτες επαρκή πληροφόρηση ώστε αυτοί να είναι σε θέση να λαμβάνουν συνετές και εμπεριστατωμένες αποφάσεις. Συναφώς, η απαίτηση αυτή συνεπάγεται ότι ρήτρα βάσει της οποίας η εξόφληση του δανείου πρέπει να γίνει στο ίδιο νόμισμα με εκείνο στο οποίο αυτό συνομολογήθηκε πρέπει να γίνεται κατανοητή από τον καταναλωτή τόσο από τυπική και γραμματική άποψη όσο και ως προς το συγκεκριμένο αποτέλεσμά της, υπό την έννοια ότι ο μέσος καταναλωτής, ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως επιμελής και ενημερωμένος, δύναται όχι μόνο να γνωρίζει το ενδεχόμενο ανατιμήσεως ή υποτιμήσεως του ξένου νομίσματος στο οποίο έχει συναφθεί το δάνειο, αλλά επίσης να αξιολογεί τις δυνητικά σημαντικές οικονομικές συνέπειες μιας τέτοιας ρήτρας στις οικονομικές του υποχρεώσεις. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να προβεί, συναφώς, στους αναγκαίους σχετικούς ελέγχους.

3) Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι η εκτίμηση του καταχρηστικού χαρακτήρα συμβατικής ρήτρας πρέπει να γίνεται με βάση τον χρόνο συνάψεως της επίμαχης συμβάσεως, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των περιστάσεων τις οποίες μπορούσε να γνωρίζει ο επαγγελματίας κατά τον χρόνο αυτόν και οι οποίες μπορούσαν να επηρεάσουν τη μεταγενέστερη εκτέλεση της εν λόγω συμβάσεως. Συναφώς, στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να αξιολογήσει, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των περιστάσεων της υποθέσεως της κύριας δίκης, και ιδίως λαμβανομένων υπόψη της εξειδικεύσεως και των γνώσεων του επαγγελματία, εν προκειμένω της τράπεζας, σχετικά με τις πιθανές διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών και των εγγενών κινδύνων της συνομολογήσεως δανείου σε ξένο νόμισμα, την ύπαρξη ενδεχόμενης σημαντικής ανισορροπίας, υπό την έννοια της ανωτέρω διατάξεως.
Η απόφαση εδώ 

2ο Συνέδριο ΕΜΕΟΔ- Ναύπλιο 6-7 Οκτωβρίου 2017

Το άρθρο 7  ν. 2112/1920 όριζε: «Πάσα μονομερής μεταβολή των όρων της υπαλληλικής συμβάσεως, βλάπτουσα τον υπάλληλον, θεωρείται ως καταγγελία τούτης, δι’ ην ισχύουσιν αι διατάξεις του παρόντος νόμου.  Ώς μία τοιαύτη θεωρείται έν πάση περιπτώσει η μετάθεσις του υπαλλήλου είς γραφείον λειτουργούν έν τη αλλοδαπή έφ’ όσον δεν αποδέχεται την μετάθεσιν ο μετατιθέμενος υπάλληλος.».

Σε περίπτωση μονομερούς βλαπτικής μεταβολής εκ μέρους του εργοδότη, ο εργαζόμενος δικαιούται να εμμείνει στην τήρηση των συμβατικών όρων, προσφέροντας τις υπηρεσίες του σύμφωνα με τους προ της μεταβολής όρους, οπότε η μη αποδοχή της από τον εργοδότη τον καθιστά υπερήμερο δανειστή. Η διάταξη του άρθρου 7 ν. 2112/1920 παρέχει ευχέρεια στον εργαζόμενο με σύμβαση αορίστου χρόνου να θεωρήσει τη μονομερή βλαπτική μεταβολή ως καταγγελία από την πλευρά του εργοδότη και να αποχωρήσει, αξιώνοντας συγχρόνως την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης. Η εν λόγω εξομοίωση δεν προκύπτει αυτόματα, αλλά κατά την προαίρεση του εργαζομένου, ο οποίος διατηρεί τη δυνατότητα να μη θεωρήσει τη βλαπτική μεταβολή ως καταγγελία.

Ο Άρειος Πάγος, σε σειρά αποφάσεών του (ΑΠ 381/2012, 795/2007), με πλέον πρόσφατη την 677/2017, έκρινε παγίως ότι μόνη η μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών δεν συνιστά μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, αλλά μόνον αθέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων του εργοδότη. Η θέση αυτή κατ’ αρχήν είναι ορθή, αφού η αθέτηση ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν μπορεί να εκληφθεί ως μονομερής κατάργηση των υποχρεώσεων αυτών. Ο Άρειος Πάγος θεωρούσε ότι η μη καταβολή αποδοχών μπορεί να θεωρηθεί ως μονομερής βλαπτική μεταβολή μόνον όταν γίνεται δολίως, για να εξαναγκασθεί ο εργαζόμενος σε αποχώρηση από την εργασία του χωρίς την καταβολή αποζημίωσης.

Το πρακτικό αποτέλεσμα της πάγιας νομολογίας ήταν ότι ο εργαζόμενος, εφόσον επιθυμούσε να αποχωρήσει λόγω της καθυστέρησης καταβολής των αποδοχών του, έπρεπε ο ίδιος να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας του. Η υπερημερία του εργοδότη ως προς την (κύρια) υποχρέωσή του προς καταβολή του μισθού  ασφαλώς συνιστά σπουδαίο λόγο καταγγελίας εκ μέρους του εργαζομένου, όμως αυτός δεν θα δικαιούτο, εφόσον κατήγγελλε ο ίδιος, την καταβολή αποζημίωσης απόλυσης. Θα μπορούσε μόνον να αξιώσει την προβλεπόμενη στο άρθρο 673 ΑΚ αποζημίωση, η οποία όμως προϋποθέτει απόδειξη πραγματικής ζημίας.

Με το άρθρο 56 ν. 4487/2017 προστέθηκε στο άρθρο 7 ν. 2112/1920 τρίτο εδάφιο που έχει ως εξής: «Επίσης θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης.» 

Με τη νέα διάταξη, παρέχεται ευχέρεια στον εργαζόμενο να θεωρήσει (εξομοιούμενη με καταγγελία) εκ μέρους του εργοδότη βλαπτική μεταβολή και την καθυστέρηση αποδοχής του μισθού, εφόσον αυτή είναι «αξιόλογη». Η «αξιόλογη» καθυστέρηση έχει αξιοποιηθεί στο παρελθόν από τη νομολογία του Αρείου Πάγου, προκειμένου να οριοθετήσει την καταχρηστικότητα της επίσχεσης εργασίας εκ μέρους εργαζομένων (πρβλ. ΑΠ 1153/2009: «…καταχρηστικώς δε ενασκούμενο θεωρείται το δικαίωμα επισχέσεως της εργασίας του μισθωτού και όταν, μεταξύ άλλων, δεν υπάρχει χρονικά αξιόλογη καθυστέρηση της εκπληρώσεως των υποχρεώσεων του εργοδότη…»). Η εν λόγω αόριστη νομική έννοια προορίζεται, όπως είναι εύλογο, να εξειδικευθεί από το δικαστή, ο οποίος θα συνεκτιμήσει τους παράγοντες της συγκεκριμένης σχέσης (διάρκεια καθυστέρησης, αιτία καθυστέρησης, τυχόν ενδιάμεσες μερικές καταβολές και το ύψος τους κ.ο.κ).

Αξιοσημείωτο εν προκειμένω είναι επίσης ότι για την εξομοίωση με βλαπτική μεταβολή δεν επιδρά η αιτία της καθυστέρησης, άρα ούτε και η συνδρομή υπαιτιότητας στο πρόσωπο του εργοδότη. Ενδέχεται, επομένως, ο εργοδότης, ελλείψει υπαιτιότητας, να μην έχει περιέλθει σε υπερημερία καταβολής του μισθού, αλλά να ενεργοποιείται η διάταξη του άρθρου 7 εδ. 3 ν. 2112/1920 και να υπόκειται στις εκεί οριζόμενες δυσμενείς συνέπειες. Το φαινόμενο είναι οπωσδήποτε σπάνιο, αφού στην ελληνική έννομη τάξη η καθυστέρηση στην εκπλήρωση υποχρέωσης συνδέεται με δυσμενείς συνέπειες όταν συντρέχει υπαιτιότητα στο πρόσωπο του οφειλέτη, όχι όμως μοναδικό. Χαρακτηριστικά σημειώνεται το αναφερόμενο στις συμβάσεις ακριβόχρονης εκπλήρωσης άρθρο 401 ΑΚ, σύμφωνα με το οποίο «‘Αν στη σύμβαση συνομολογήθηκε ότι η παροχή πρέπει να εκπληρωθεί αποκλειστικά σε ορισμένο χρόνο ή αποκλειστικά μέσα σε ορισμένη προθεσμία, σε περίπτωση αμφιβολίας ο δανειστής έχει το δικαίωμα να υπαναχωρήσει για μόνη την καθυστέρηση, ανεξάρτητα από υπαιτιότητα του οφειλέτη. Αν ο δανειστής προτιμά την απαίτηση της παροχής, οφείλει να το ανακοινώσει αμέσως στον οφειλέτη, αλλιώς δεν έχει την απαίτηση αυτή.».
 

07/08/ 2017 Ζαφείριος Τσολακίδης
Άρθρο του Καθηγητή Γ. Γεραπετρίτη στην «Καθημερινή της Κυριακής» της 6/8/2017.
Σύνδεσμος εδώ 

Στην υπ’ αρ. 207/2017 απόφασή του, ο Άρειος Πάγος (Δ τμήμα) έκρινε ότι:

• Απρόοπτη μεταβολή των περιστατικών στα οποία στηρίχθηκαν τα μέρη, κατά την έννοια του άρθρου 388 ΑΚ, μπορεί να αποτελέσει και η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Χώρας, όταν είναι έκτακτης φύσεως και τόσο μεγάλη ώστε να υπερβαίνει τις συνήθεις ή λογικά προβλεπόμενες διακυμάνσεις της σταθερότητας και να ανατρέπει τους υπολογισμούς των μερών κατά την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη. Για να στοιχειοθετηθεί, όμως, περίπτωση εφαρμογής του άρθρου αυτού δεν αρκεί μόνη η εν λόγω επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Χώρας, αλλά θα πρέπει να κριθεί σε σχέση και με τις υπόλοιπες συνθήκες και ιδίως το αναμενόμενο κέρδος από τη σύμβαση, την οικονομική κατάσταση των μερών, την εξυπηρετούμενη ανάγκη αυτών με τη σύμβαση και τις υποχρεώσεις προς τρίτους που εξαρτώνται από τη σύμβαση, έτσι ώστε οι συνέπειες από την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Χώρας να έγιναν δυσβάστακτες για το ένα των συμβαλλόμενων μερών και να υπερβαίνουν τον κίνδυνο που, κατά τις συνηθισμένες συνθήκες, αναλαμβάνει κάθε συμβαλλόμενος, όταν μάλιστα αποφασίζει σύναψη σύμβασης που πρόκειται να εκτελεστεί στο μέλλον.
• Μετά την αναπροσαρμογή του καταβλητέου μισθώματος με διαπλαστική δικαστική απόφαση, ο συμβατικός όρος της μίσθωσης περί σταδιακής αναπροσαρμογής του μισθώματος καταλύεται και δεν ισχύει για το μέλλον, ισχύει δε πλέον η νόμιμη αναπροσαρμογή, που προβλέπεται στο άρθρο 7 παρ. 3 του ΠΔ 34/1995.
• Η άγνοια ή η αμφιβολία ή η πλάνη του οφειλέτη, χωρίς διάκριση αν η πλάνη αυτή ανάγεται στα πράγματα ή το δίκαιο, για την ύπαρξη ή το περιεχόμενο ή την έκταση της οφειλής μπορούν, κατά τις περιστάσεις, να καταστήσουν συγγνωστή και δικαιολογημένη την καθυστέρησή του να καταβάλει την οφειλόμενη παροχή και να αποκλείσει την υπερημερία του, εφόσον η άγνοια ή η αμφιβολία ή η πλάνη δεν οφείλονται σε αμέλεια του οφειλέτη. Μόνο όμως το γεγονός ότι ο οφειλέτης μισθωτής άσκησε αγωγή αναπροσαρμογής-μείωσης του μισθώματος δεν μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια ανυπαίτια άγνοια ή αμφιβολία ή πλάνη του, διότι αυτός, όταν η αναπροσαρμογή συντελείται με δικαστική απόφαση, είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει το συμφωνημένο μίσθωμα μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση για την αναπροσαρμογή, δεδομένου ότι η διαπλαστική έννομη συνέπεια, ως προς το ύψος του μισθώματος, δεν επέρχεται αμέσως με την άσκηση του διαπλαστικού δικαιώματος (επίδοση της αγωγής), αλλά αναδρομικά από το χρόνο επίδοσης της αγωγής, εφόσον όμως εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Η προσφυγή στο δικαστήριο για την αναπροσαρμογή του συμφωνημένου (ή συμβατικά αναπροσαρμοσμένου) μισθώματος, με το ενδεχόμενο να απορριφθεί η αγωγή εξαιτίας δικονομικών ή ουσιαστικών ελλείψεων, παρέχει απλή προσδοκία ότι τούτο θα αναπροσαρμοστεί και δεν συνιστά αμφιβολία ή πλάνη για το ακριβές ποσό του οφειλόμενου μισθώματος, όπως αυτό συμβατικά, εξαρχής, καθορίστηκε ή αναπροσαρμόστηκε με τη συμφωνία για τη σταδιακή αναπροσαρμογή. Ως εκ τούτου, η καταβολή μειωμένου, μονομερώς από τον μισθωτή, μισθώματος, ενώ αυτό αναμένεται να προσδιοριστεί με δικαστική απόφαση, συνιστά απαγορευμένη μερική εκπλήρωση κατ’ άρθρο 316 ΑΚ και συνεπάγεται τη μερική υπερημερία του μισθωτή, τη γένεση δικαιώματος καταγγελίας, υπέρ του εκμισθωτή, της μίσθωσης και της αξίωσης αυτού για απόδοση του μισθίου, κατ’ άρθρα 340 επ., 597 ΑΚ και 44 π.δ. 34/1995.
   

Το 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Αστικολόγων θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο, στις 29-30 Σεπτεμβρίου 2017, με γενικό θέμα: «Αποζημίωση στη σύμβαση και στην αδικοπραξία: πράξη και θεωρία».

Στην υπ’ αρ. 153/2017 απόφασή του ο Άρειος Πάγος έκρινε πότε οφειλέτης που αιτείται την υπαγωγή του στις διατάξεις του ν. 3869/2010 («νόμος Κατσέλη») έχει περιέλθει δολίως σε αδυναμία πληρωμών, κατά την έννοια του άρθρου 1 παρ. 1 εδ. α του νόμου και, επομένως, η αίτησή του είναι απορριπτέα.

Κρίθηκε, ειδικότερα, ότι:

• Ο εν λόγω δόλος μπορεί να συντρέχει τόσο κατά τον χρόνο ανάληψης της οφειλής όσο και μεταγενέστερα. Η συνεπεία του δόλου μόνιμη αδυναμία του οφειλέτη δεν είναι αναγκαίο να εμφανισθεί μετά την ανάληψη του χρέους, αλλά μπορεί να υπάρχει και κατά την ανάληψη αυτού.
• Ως δόλος νοείται και ο ενδεχόμενος δόλος, που συντρέχει όταν ο οφειλέτης ήδη από την αρχή, αναλαμβάνοντας το χρέος, γνωρίζει ότι ενόψει των εισοδημάτων του δεν μπορεί να το εξυπηρετήσει. Για τη συγκρότηση του δόλου δεν χρειάζονται πρόσθετα στοιχεία, όπως η εξαπάτηση των υπαλλήλων του πιστωτικού ιδρύματος ή η παράλειψη του πιστωτικού ιδρύματος να προβεί σε έρευνα της πιστοληπτικής ικανότητας του οφειλέτη, αλλά ο δόλος περιορίζεται στην πρόθεση του οφειλέτη. Τέτοια συντρέχει και όταν «ο οφειλέτης συμφωνεί με ικανό αριθμό πιστωτικών ιδρυμάτων την απόλαυση μεγάλου αριθμού τραπεζικών προϊόντων προβλέποντας ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του με βάση, τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες, σε συνδυασμό με το ύψος των οφειλών του θα τον οδηγούσε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και παρά ταύτα αποδέχθηκε το αποτέλεσμα αυτό.».
   

Σύμφωνες με το Σύνταγμα έκρινε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου (με την υπ’ αρ. 11/2017 απόφασή της), τις διατάξεις του ν. 4046/2012 και της υπ΄αρ. 6/2012 Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου, που είχαν καταργήσει διατάξεις που περιόριζαν τη δυνατότητα καταγγελίας συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας.

Ειδικότερα, με τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 2 της ΠΥΣ 6/2012 οριζόταν ότι καταργούνται «διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων, καθώς και όροι Συλλογικών Συμβάσεων και Διαιτητικών Αποφάσεων, Κανονισμών Εργασίας, Οργανισμών Προσωπικού και αποφάσεων Διοίκησης επιχειρήσεων, που θεσπίζουν όρους που υποκρύπτουν μονιμότητα ή ρήτρες μονιμότητας παρεκκλίνοντας από τους γενικούς κανόνες της εργατικής νομοθεσίας ή/και προβλέπουν την εφαρμογή, αναλογική ή ευθεία, διατάξεων του Κώδικα περί Δημοσίων Υπαλλήλων…».

Η αχθείσα ενώπιον του ΑΠ διαφορά αφορούσε στις καταγγελίες των συμβάσεων 5 εργαζομένων στα ΚΤΕΛ Χαλκιδικής. Η Ολομέλεια, με μειοψηφία 6 μελών, έκρινε ότι τα ανωτέρω νομοθετήματα αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, ώστε να επιτυγχάνεται η εξυγίανση των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του εργασιακού κόστους και ότι πρόθεση του νομοθέτη ήταν να ισχύσουν οι ρυθμίσεις αυτές «άμεσα ως κανόνες δικαίου της Ελληνικής έννομης τάξης, όπως προκύπτει και από την αιτιολογική έκθεση κατά την οποία, συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου, άμεσης εφαρμογής δεδομένου ότι οι προβλέψεις του Μνημονίου ΙΙ αποτελούν μέτρα που πρέπει να υιοθετηθούν πριν την εκταμίευση των ενισχύσεων και επιβάλλεται η άμεση ενσωμάτωσή τους στην εσωτερική έννομη τάξη».

Συνεπεία των ανωτέρω, η Ολομέλεια του ΑΠ έκρινε ότι οι διατάξεις του ν. 4046/2012 και της ΠΥΣ 6/2012 δεν προσκρούουν στα άρθρα 26 και 43 του Συντάγματος.
 

Εφημερίδα «Καθημερινή», 6/7/2017, εδώ 

Για περισσότερα βλ. εδώ και εδώ

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε πρόσφατη απόφασή του (C-75/16 Livio Menini και Maria Antonia Rampanelli κατά Banco Popolare Società Cooperativa) έκρινε αναφορικά με το περιεχόμενο της Οδηγίας 2013/11/ΕΕ (για την εναλλακτική επίλυση καταναλωτικών διαφορών…) τα ακόλουθα:

• Δεν αντιτίθεται στην Οδηγία εθνική ρύθμιση, η οποία προβλέπει την προσφυγή σε διαδικασία διαμεσολαβήσεως ως προϋπόθεση του παραδεκτού της ένδικης προσφυγής σχετικά με τις εν λόγω διαφορές, στον βαθμό που μια τέτοια απαίτηση δεν εμποδίζει τα εμπλεκόμενα μέρη να ασκήσουν το δικαίωμά τους προσβάσεως στο δικαστικό σύστημα. Τούτο θα συμβαίνει αν η διαδικασία αυτή δεν καταλήγει σε δεσμευτική για τα εμπλεκόμενα μέρη απόφαση, δεν καθυστερεί ουσιωδώς την άσκηση ενδίκου βοηθήματος, αναστέλλει την απόσβεση των οικείων δικαιωμάτων και δεν προκαλεί έξοδα, ή προκαλεί ελάχιστα έξοδα, στα ενδιαφερόμενα μέρη.
• Αντιτίθεται στην Οδηγία εθνική ρύθμιση, η οποία προβλέπει ότι, στο πλαίσιο τέτοιας διαμεσολαβήσεως, οι καταναλωτές πρέπει να επικουρούνται από δικηγόρο και ότι δεν μπορούν να αποσυρθούν από διαδικασία διαμεσολαβήσεως παρά μόνον εάν αποδείξουν την ύπαρξη εύλογης αιτίας για αυτή τους την απόφαση.

Για το κείμενο της απόφασης βλ. εδώ 

Για περισσότερα βλ. εδώ 

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ (Α΄74/19.5.2017) ο ν. 4472/2017 «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις».

Με το άρθρο 59 προστίθενται διατάξεις στον ΚΠολΔ σχετικά με τη διενέργεια πλειστηριασμών με ηλεκτρονικά μέσα. Πυρήνα της ρύθμισης αποτελεί το νέο άρθρο 959Α ΚΠολΔ, που προβλέπει τα εξής:

Άρθρο 959Α

Πλειστηριασμός με ηλεκτρονικά μέσα – ηλεκτρονικός πλειστηριασμός.

1. Ο πλειστηριασμός με ηλεκτρονικά μέσα – ηλεκτρονικός πλειστηριασμός – διενεργείται από τον πιστοποιημένο, για τον σκοπό αυτό, υπάλληλο του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού συμβολαιογράφο μέσω των ηλεκτρονικών συστημάτων πλειστηριασμού.
    
2. Η κυριότητα, διοίκηση και διαχείριση των ηλεκτρονικών συστημάτων πλειστηριασμού ανήκει, με τη σύμφωνη γνώμη της Συντονιστικής Επιτροπής των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος, στους κατά τόπους αρμοδίους Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους.
    
3. Τα ηλεκτρονικά συστήματα πλειστηριασμού περιέχουν όλα τα πληροφοριακά στοιχεία τα οποία περιλαμβάνονται στο απόσπασμα της κατασχετήριας έκθεσης.
    
4. Στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό λαμβάνουν μέρος υποψήφιοι πλειοδότες που έχουν προηγουμένως πιστοποιηθεί στα ηλεκτρονικά συστήματα πλειστηριασμών.
    
5. Κάθε υποψήφιος πλειοδότης δηλώνει τη συμμετοχή του σε συγκεκριμένο πλειστηριασμό, σύμφωνα με τους όρους αυτού, αφού έχει καταβάλει την εγγύηση της παρ. 1 του άρθρου 965, το τέλος χρήσης των συστημάτων, και έχει υποβάλλει ηλεκτρονικά το πληρεξούσιο της παρ. 2 του άρθρου 1003, μέχρι ώρα 15:00 δύο (2) εργάσιμες ημέρες πριν την ορισθείσα ημέρα του πλειστηριασμού. Η κατάθεση της εγγύησης και του τέλους χρήσης των ηλεκτρονικών συστημάτων πλειστηριασμών και του πλειστηριάσματος γίνεται αποκλειστικά σε ειδικό ακατάσχετο επαγγελματικό λογαριασμό που θα διατηρείται σε Ελληνικό Τραπεζικό Ίδρυμα από τον υπάλληλο του πλειστηριασμού. Κάθε υποψήφιος πλειοδότης διορίζει με ηλεκτρονική δήλωση αντίκλητο που κατοικεί στην περιφέρεια του πρωτοδικείου του τόπου της εκτέλεσης μέχρι ώρα 15:00 δύο (2) εργάσιμες ημέρες πριν από την ορισθείσα ημέρα του πλειστηριασμού, διαφορετικά αντίκλητος θεωρείται ο γραμματέας του πρωτοδικείου του τόπου της εκτέλεσης.
    
6. Ο υπάλληλος του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού μετά το πέρας της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου ελέγχει τα υποβαλλόμενα αρχεία διαπιστώνει με πράξη του μέχρι ώρα 17.00 της προηγούμενης του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού ημέρας την τήρηση των διατυπώσεων που ορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους και υποβάλλει στα ηλεκτρονικά συστήματα πλειστηριασμού κατάλογο των υποψήφιων πλειοδοτών που δικαιούνται να λάβουν μέρος.
    
7. Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός διενεργείται με επιμέλεια του συμβολαιογράφου της περιφέρειας του τόπου όπου έγινε η κατάσχεση, ο οποίος ορίστηκε για τον πλειστηριασμό. Ο πλειστηριασμός διενεργείται ενώπιον του ίδιου συμβολαιογράφου που ορίστηκε αρχικά και στην περίπτωση πολλαπλών κατασχέσεων. Αν τα κατασχεμένα πράγματα βρίσκονται στην περιφέρεια περισσότερων ειρηνοδικείων, ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός διενεργείται, κατ’ επιλογή του επισπεύδοντος, στην περιφέρεια οποιουδήποτε εκ των άνω ειρηνοδικείων. Αρμόδιο για την επίλυση των διαφορών που αναφύονται από τη διενέργεια του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού είναι το δικαστήριο της έδρας του συ μβολαιογράφου.
    
8. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί διενεργούνται ημέρα Τετάρτη ή Πέμπτη ή Παρασκευή, από τις 10:00 π.μ. έως τις 14.00 ή από τις 14.00 έως τις 18:00. Σε περίπτωση υποβολής προσφοράς κατά το τελευταίο λεπτό του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, ήτοι από ώρα 13:59:00 έως 13:59:59 ή από ώρα 17:59:00 έως 17:59:59 δίδεται αυτόματη παράταση πέντε (5) λεπτών. Για κάθε προσφορά που υποβάλλεται κατά το τελευταίο λεπτό της παράτασης, δίδεται νέα αυτόματη παράταση πέντε (5) λεπτών, εφόσον υποβληθεί μεγαλύτερη προσφορά. Οι παρατάσεις μπορούν να συνεχισθούν για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των δύο (2) ωρών από την ορισθείσα ώρα λήξης του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, οπότε ολοκληρώνεται η διαδικασία υποβολής προσφορών.
   Ηλεκτρονικός πλειστηριασμός δεν μπορεί να γίνει από 1 Αυγούστου έως 31 Αυγούστου, καθώς και την προηγούμενη και την επομένη εβδομάδα της ημέρας των εκλογών για την ανάδειξη βουλευτών, αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Οργάνων Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η απαγόρευση αυτή ισχύει και για τις επαναληπτικές εκλογές και μόνο για τις περιφέρειες που διεξάγονται τέτοιες, εκτός αν πρόκειται για πλοία, αεροσκάφη και για πράγματα που μπορούν να υποστούν φθορά.
    
9. Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός είναι ανοικτού πλειοδοτικού τύπου κατά τον οποίο υποβάλλονται διαδοχικές προσφορές. Οι συμμετέχοντες υποβάλλουν συνεχώς προσφορά μεγαλύτερη από την εκάστοτε μέγιστη έως τον χρόνο λήξης της υποβολής προσφορών. Στα ηλεκτρονικά συστήματα καταγράφονται όλες οι υποβληθείσες κατά τα ανωτέρω προσφορές.
    
10. Με την υποβολή της προσφοράς, οι υποψήφιοι πλειοδότες ενημερώνονται αμέσως από τα συστήματα για το ποσό της προσφοράς τους, τον ακριβή χρόνο υποβολής της, καθώς και ότι αυτή έχει καταγραφεί. Ο υποψήφιος πλειοδότης ενημερώνεται για την εκάστοτε μέγιστη υποβληθείσα προσφορά.
     
11. Όλοι οι υποψήφιοι πλειοδότες που λαμβάνουν μέρος στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό ενημερώνονται αμέσως από τα συστήματα για τυχόν αναστολή, ματαίωση ή διακοπή του πλειστηριασμού, καθώς και για τον λόγο αυτής.
     
12. Μετά τη λήξη της διαδικασίας υποβολής των πλειοδοτικών προσφορών ανακοινώνεται το αποτέλεσμα του πλειστηριασμού μέσω των ηλεκτρονικών συστημάτων. Όσοι έχουν λάβει μέρος στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό ενημερώνονται αμελλητί για το αποτέλεσμα του. Ο υπάλληλος του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού συντάσσει την έκθεση της παρ. 2 του άρθρου 965, κατακυρώνοντας τα πράγματα στον πλειοδότη.
     
13. Στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό κινητών, ο υπερθεματιστής έχει υποχρέωση να καταβάλει στον ειδικό τραπεζικό επαγγελματικό λογαριασμό του υπαλλήλου του πλειστηριασμού το πλειστηρίασμα το αργότερο την τρίτη εργάσιμη ημέρα από τον πλειστηριασμό. Με την καταβολή του πλειστηριάσματος, το κατακυρωμένο πράγμα παραδίδεται στον υπερθεματιστή. Η παράδοση του πράγματος στον υπερθεματιστή δεν μπορεί να γίνει πριν από την καταβολή του πλειστηριάσματος. Ο υπάλληλος του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού οφείλει, το αργότερο την πέμπτη εργάσιμη ημέρα από τον πλειστηριασμό, να καταθέσει το πλειστηρίασμα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η κατάθεση του πλειστηριάσματος είναι ακατάσχετη, δεν εμπίπτει στην πτωχευτική περιουσία και δεν υπόκειται στις δεσμεύσεις που επιβάλλει το Δημόσιο για τη διασφάλιση των συμφερόντων του. Οι ειδικότεροι όροι της τήρησης των επαγγελματικών τραπεζικών λογαριασμών των υπαλλήλων των πλειστηριασμών ορίζονται με κοινή Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης. Μέχρις ότου εκδοθεί η απόφαση του προηγούμενου εδαφίου, ο υπάλληλος του πλειστηριασμού ορίζει τον τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο γίνονται οι καταθέσεις.
     
14. Στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό ακινήτων ο υπερθεματιστής έχει υποχρέωση να καταβάλει στον ειδικό τραπεζικό επαγγελματικό λογαριασμό του υπαλλήλου του πλειστηριασμού το πλειστηρίασμα το αργότερο τη δέκατη εργάσιμη ημέρα από τον πλειστηριασμό. Ο υπάλληλος του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού οφείλει, το αργότερο τη δωδέκατη εργάσιμη ημέρα από τον πλειστηριασμό, να καταθέσει το πλειστηρίασμα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
     
15. Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι λειτουργίας των ηλεκτρονικών συστημάτων πλειστηριασμού, οι λεπτομέρειες υποβολής των πλειοδοτικών προσφορών, η διαδικασία πιστοποίησης και εγγραφής χρηστών στα συστήματα, ο τρόπος καθορισμού και είσπραξης τέλους χρήσης των συστημάτων και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για τη διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
     

Για τη νομοθεσία για τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων δείτε εδώ.
 

Εκδήλωση της Εταιρείας Μελέτης Εμπορικού και Οικονομικού Δικαίου

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ (Α΄62/3-5-2017) ο ν. 4469/2017 «Εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων και άλλες διατάξεις».

Η απόφαση 1103/2017 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (18ο Τριμελές Τμ) έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι συνιστούν κατάχρηση της δεσπόζουσας θέση και εμπίπτουν στην απαγόρευση του άρθρου 2 ν. 703/1977:

• Η προμήθεια που επιβάλλεται στους δημιουργούς για την είσπραξη των ραδιοτηλεοπτικών δικαιωμάτων, στο μέτρο που υπερβαίνει το 18% επί των εισπράξεων για τα εν λόγω δικαιώματα.
• Η προμήθεια που επιβάλλεται στους δημιουργούς για την είσπραξη των δικαιωμάτων ζωντανής δημόσιας εκτέλεσης και δημόσιας εκτέλεσης με μηχανικά μέσα, στο μέτρο που υπερβαίνει το 24% επί των εισπράξεων τόσο για τα δικαιώματα ζωντανής δημόσιας εκτέλεσης όσο και για τα δικαιώματα δημόσιας εκτέλεσης με μηχανικά μέσα.
• Η παράλειψη του Οργανισμού  να προβαίνει σε πλήρη λογοδοσία απέναντι στα μέλη του, συνιστάμενη στην ανάλυση εσόδων και εξόδων ανά κατηγορία δικαιώματος που διαχειρίζεται και τις μεθόδους είσπραξης αυτών.
• Η παράλειψη πρόβλεψης της συμμετοχής των δημιουργών (ή έστω εκτίμησης της γνώμης τους) κατά τη λήψη των αποφάσεων του Οργανισμού σχετικά με το αμοιβολόγιο, τον κανονισμό διανομής και την παρακράτηση και διάθεση του ποσοστού 10% επί των εισπράξεων για λογαριασμό των αλλοδαπών οργανισμών.
   

Για περισσότερα βλ. εδώ 

Δημοσιεύθηκε και τέθηκε σε ισχύ από 22.3.2017 ο Κώδικας Δεοντολογίας για το Ηλεκτρονικό Εμπόριο, ο οποίος κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 31619 οικ./15.3.2017 Απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β΄ 969). Ο Κώδικας περιλαμβάνει βασικούς κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και ηθικής συμπεριφοράς που πρέπει να τηρούνται στις σχέσεις καταναλωτών και προμηθευτών. Κατά τούτο συνιστά εξειδίκευση του Κώδικα Καταναλωτικής Δεοντολογίας, με ρυθμίσεις προσαρμοσμένες στις ειδικές απαιτήσεις προστασίας των καταναλωτών που συναλλάσσονται ηλεκτρονικά, ενσωματώνοντας την εμπειρία όλων των συμμετεχόντων στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή φορέων, μεταξύ των οποίων και η Ανεξάρτητη Αρχή «Συνήγορος του Καταναλωτή».

Νέα διάκριση της Νομικής Σχολής Αθηνών στον Ευρωπαϊκό Γύρο του διεθνούς πανεπιστημιακού διαγωνισμού εικονικής δίκης ELSA Moot Court Competition on World Trade Organization Law (EMC2)